- қыстыгүні
- kışın
Қазақша-түрікше сөздік. 2009.
Қазақша-түрікше сөздік. 2009.
еттік — зат. Сойылған малдың, соғымның етін сақтайтын салқын үй, етхана, кілет. Көбінесе тастан, кірпіштен яки шымнан, кейде ағаштан тұрғын үйдің қарсы ал дына киіз үй тәріздес етіп жасалған. Оның қабырғасы көбінесе дөңгелектеніп, төбесі конус сияқты… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
далбағай — (көне.) бас киім. Тымақ тәріздендіріп қалың не жұқа матадан, ақ киізден тігеді. Д дың екі жаны мен желкелігі тұтас тігіліп, иық пен желкені жауып тұрады. Қыстыгүні далбағайды тымақ сыртынан жылқышылар киеді. Қазақстанның әр жерінде әр түрлі… … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
зымыстан — ир. зат. кітаб. Қыс, қыстыгүні. ир. зат. Адам төзгісіз, қатты … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
керме — зат. 1. Жаз күндері екі киіз үйдің арасына, қыстыгүні қораның қабырғасына, мама ағаштардың (діңгектердің) арасына керіп байланған арқан; оған таң асатын, суитын аттарды басын жоғары қаңтарып байлап ұстайды. Жуылған кірді, тері терсекті, жас етті… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ақаншы — Қ орда., Арал; Гур., Тең.) қызыл балық аулаушы. А қ а н ш ы қызыл балықтарды, көбінесе, қыстыгүні аулайды (Гур., Тең.). [Чувашша юхаджа тыйым салынған құралмен балық аулау (браконьер) (Чув. рус. сл., 1985, 644)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ақбайтал — 1 (Қарақ.) естігенін жұртқа жаятын өсекшіл, аузы жеңіл адам 2 (Көкш.: Щуч., Еңб.) үскірік, боран. Қыста а қ б а й т а л күндерінде өте суық болады (Көкш., Щуч.) 3 (Қост.: Об., Торғ., Жанг.) кесе қар; қалың бораннан кейінгі күртік қар. Қыстыгүні… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ақыр — 1 (Алм.: Жам., Кег.; Талд., Гв.; Қ орда: Сыр., Жал.; Шымк., Қызылқ.; Жамб.: Св., Шу; Қарақ.) малға шөп салатын орын, астау. А қы р ғ а шөп сал, ат жесін (Алм., Кег.). Атты а қ ы р ғ а байладым (Талд., Гв.). А қ ы р шөпті тапап баспау үшін… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
алағаншық — 1 (Көкш.: Щуч., Еңб.; Қар., Қарқ.) бір ашылып, бірде қайта соққан боран. Қыстыгүні а л а ғ а н ш ы қ боран жиі болып тұрады (Көкш., Еңб.) 2 (Жамб., Шу) суық жел. Бізде күншығыстан соққан желді а л а ғ а н ш ы қ дейді. А л а ғ а н ш ы қ соққанда… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
атаман — 1. (Гур., Маңғ.) итбалық аулаушылардың бастығы. 2. (АКОМ) қыстыгүні теңізде балық аулаушылардың басшысы. А т а м а н қызыл балық аулаушыларды басқарады. А т а м а н балықшыға қарады да, дүрбісін ұсынды (АКОМ). 3. (Гур.) бұрыңғы казак орыс… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бұзаулық — (Ақт., Ойыл) бір кісілік жеңіл шана. Мына б ұ з а у л ы қ т а р ғ а қыстыгүні мықты аттарды жегіп алып зымыратамыз (Ақт., Ойыл) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жам — 1 1. (Шымк.: Қызылқ., Шәу.) табақ, ыдыс. Ет салатын шұңғылдау ыдысты ж а м дейміз (Шымк., Қызылқ.). 2. (Шымк.: Түлк., Сайр.; Жамб., Жам.; Қ орда, Қарм.) леген, шылапшын, кірлен. Ж а м д ы тамға енгізіп қой (Шымк., Сайр.). Ж а м қайда? әкел,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі